Strój sieradzki
Strój sieradzki był charakterystycznym ubiorem mieszkańców tego regionu głownie w drugiej połowie XIX wieku. Z czasem sieradzanie zaczęli wzorować się na modzie miejskiej, czego efektem był zanik charakterystycznych motywów stroju sieradzkiego. Na wytwarzanie stroju sieradzkiego duży wpływ miała moda sąsiadujących miast i miasteczek.
W męskim stroju warto wyróżnić przede wszystkim nakrycie głowy. Czapka obszyta była jasnym barankiem. Na niektóre uroczystości panowie zakładali kaszkiet.
Do letnich okryć głowy zaliczał się słomkowy kapelusz. Poza koszulą mężczyźni nosili także charakterystyczne kamizelki, nazywane również lejbikami. W pasie przewiązywano się pasami wykonanymi ze skóry lub wełny.
Mężatki okrywały głowę charakterystycznym czepcem. Popularne były również różnego rodzaju chusty. Skromne koszule nie miały praktycznie żadnych elementów ozdobnych.
Zamiast kołnierza koszule te miały unikalne kryzy. Poza koszulami panie zakładały także wełniaki, które zazwyczaj miały pasiasty wzór.
