Strój łęczycki

Tradycyjny strój łęczycki noszony był na przełomie XIX i XX wieku. Zanik tej mody spowodowany był przede wszystkim dość bliską odległością od Łodzi. Mieszkańcy Łęczycy stopniowo zaczęli przejmować kanony mody miejskiej.

Obecnie strój łęczycki zakładany jest głównie z okazji festynów ludowych. Wśród mężczyzn można było wyróżnić trzy rodzaje strojów. Jeden z nich był roboczy.

Na inną okazję panowie wkładali strój świąteczny. Podczas zwykłego dnia zakładano strój codzienny. Męskim okryciem głowy były czapki, kapelusze, kaszkiety i rogatywki.

Podczas cieplejszych dni noszono kapelusze słomkowe. Koszule przeznaczone na specjalne okazje szyte były z grubszego lnu. Jednakże te najbardziej widoczne elementy koszuli, takie jak np.

kołnierz, wykonane były z lepszej jakości materiału. Spodnie najczęściej miały pasiasty wzór, przy czym dominowały kolory czerwony i zielony. Elementem wyróżniającym w damskim ubiorze był specjalny rodzaj chust.

Wytwarzano je wyłącznie w tym regionie. Każda chusta miała swój własny, unikalny wzór. Damskie koszule były skromne.

Miały nieliczne ozdoby w postaci haftu krzyżykowego.